جوشکاری اصطکاکی یکی از روشهای جوشکاری حالت جامد و در دمای پایین است که تولید جوشی با کیفیت بالا مینماید. در این فرآیند دمای سطح تماس بوسیله ایجاد اصطکاک به حد خمیری شدن قطعات میرسد. چگونگی فرآیند جوشکاری اصطکاکی: در فرآیند جوشکاری اصطکاکی یک قطعه به فک گرداننده متصل شده و قطعه دیگر به فک ثابت و هر دو قطعه مقابل هم قرار میگیرند. قطعه گردنده با سرعت ثابت چرخانده میشود و در همین حین دو قطعه توسط یک نیروی ثابت بسمت یکدیگر فشرده میشوند. در اثر تماس بین سطوح? اصطکاک ایجاد شده و تولید حرارت میکند. این شرایط برای مدتی ادامه میابد. پس از آنکه دما به حد مناسب رسیده و سطوح هر دو قطعه به حالت خمیری رسیدند? قطعه گردنده متوقف شده و نیروی اعمالی بر قطعات برای مدتی ثابت نگاه داشته شده و یا مقداری افزایش میابد تا جوش کامل شود. تصاویر زیر مراحل جوشکاری اصطکاکی را نشان میدهد: فاز اول: سطوح در اثر حرکت نسبی روی یکدیگر گرم میشوند و همزمان نیرویی آنها را بهم میفشارد. فاز دوم: بعد از گرم شدن قطعه گردنده متوقف شده و نیروی اتصال اعمال میگردد. فاز سوم: ماشینکاری زائده های خمیری اطراف اتصال. مزایا: در این روش جوشکاری بدلیل پایین بودن دما ناحیه HAZ بسیار کم بوده و تنشهای پسماند نیز کاهش میابد. همچنین استحکام جوش بالا بوده و جوشی بدون تخلخل ایجاد میکند. بدلیل شرایط کاری اغلب نیازی به ماشینکاری و آماده سازی سطوح نمیباشد و قطعاتی از جنسهای مختلف را میتوان براحتی بهم جوش داد. معایب: در این روش فقط قطعاتی با سطح مقطع سیمتریک قابل جوشکاری هستند. علاوه بر این تجهیزات آن بسیار گرانقیمت بوده و جوشکاری فقط در کارگاهی که ماشین در آن قرار دارد قابل انجام است. و ابعاد قطعاتی که میتوان جوش داد به سایز دستگاه بر میگردد.